Пожертвование
LECERE
verbo intransitivo della II coniugazione (ausiliare nessuno)
coniugato nella forma attiva con ausiliare nessuno
verbo impersonale difettivo usato solo in alcuni tempi
Pronuncia 
INDICATIVO
PRESENTE
—
—
lece
—
—
—
IMPERFETTO
—
—
leceva
—
—
loro lecevano
PASSATO REMOTO
—
—
—
—
—
—
FUTURO SEMPLICE
—
—
—
—
—
—
PASSATO PROSSIMO
—
—
—
—
—
—
TRAPASSATO PROSSIMO
—
—
—
—
—
—
TRAPASSATO REMOTO
—
—
—
—
—
—
FUTURO ANTERIORE
—
—
—
—
—
—
по-прежнему ниже
CONGIUNTIVO
PRESENTE
—
—
—
—
—
—
IMPERFETTO
—
—
che lecesse
—
—
che loro lecessero
PASSATO
—
—
—
—
—
—
TRAPASSATO
—
—
—
—
—
—
CONDIZIONALE
Presente
—
—
—
—
—
—
Passato
—
—
—
—
—
—
IMPERATIVO
PRESENTE
—
—
—
—
—
—
INFINITO
Presente: lecere
Passato:   —
PARTICIPIO
Presente: —
Passato:   —
GERUNDIO
Presente: —
Passato:   —
ВЕРСИЯ ДЛЯ ПЕЧАТИ
(на новой странице)
по-прежнему ниже
‹ leccucchiare
ledere ›

Browse the Italian verbs

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
lazzaronare
lazzaroneggiare
lazzeggiare
leccare
leccucchiare
lecere
ledere
legacciare
legalizzare
legare
legere
leggere
leggicchiare
leggificare
leggiucchiare
legiferare
legittimare
legnare
lellare
lemmatizzare
{{ID:LECERE100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Наши сайты
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Наши мобильные приложения
Android